Ուրախ է Երեւանը իր ծննդյան օրը, հոբելյարին հատուկ փայլ ունի դեմքին։ Մարդաշատ են փողոցները, ամենուր երաժշտություն է հնչում, բազմաթիվ հյուրեր, առատ հյուրասիրություն, թանկարժեք հրավառություն։ Ճոխ ենք նշում, ինչ խոսք, կարելի է ասել` ցուցադրական՝ չենք խնայում ոչինչ։
Հիմա Երեւանը իր ծնունդը նշում է նոր քաղաքապետով, նոր ավագանիով, նոր Երեւանի ծրագրերով, կարճ ասած` նորովի։
Երեւանն արժանի է։
Սակայն, մի փոքր շեղվեմ, ախր շատ հատուկ է մեզ՝ պարտքով ռեստորանում ծնունդ նշելը, իսկ հաջորդ օրը տանից դուրս գալուց նկատել, որ կոշիկդ ծակ է, բայց նշանակություն չտալ: Վերելակում հանդիպել հարեւանին, որը կհիշեցնի պարտքի մասին, ու էլի նշանակություն չտալ, դուրս գալ մուտքից, տեսնել, որ կտրում են բակի միակ ծառը, նշանակություն չտալ, անցնել շենքի մոտ կուտակված աղբի կողքով, խուսափելով նրա շուրջ հավաքված փողոցային կենդանիներից ու կրկին նշանակություն չտալ, դանդաղ քայլերով հեռանալ, գրպանից հանել հեռախոսը եւ Իստագրամում կիսել ծնունդի ռեստորանային լուսանկարները։
Երեւան ջան, տեսնես ի՞նչ նվերներ կուզեիր ստանալ ծննդյանդ տոնին։
Կուզեիր հաստատ, որ կանաչ գոտիներդ վերականգնվեին ու շնչեիր լիաթոք։
Վերջապես քաղաքային տրանսպորտը չհալածեր բնակիչներիդ ամեն օր՝ առավոտից երեկո գազելի մեջ խցկելով 12-ի փոխարեն 32 հոգու:
Վերելակներդ կյանքի գնով չօգտագործվեին։
Բակերդ լուսավորված լիներին ուշ ժամերին։
Կուզեիր…
Երեւանի ծննդյան 2800-ամյակի համար բյուջեից ծախսվել է 138480000 դրամ։ Ու վստահ եմ՝ ծննդյան լուսանկարներով կողողվի ամբողջ համացանցը։
Երեւան ջան, ծնունդդ շնորհավոր, երանի հաջորդ իմ լուսանկարներում “ավելի բարեկարգ” լինես։
Սույն ֆոտոպատմությունը ֆինանսավորվել է ԱՄՆ պետքարտուղարության Հասարակայնության հետ կապերի գրասենյակի դրամաշնորհի շրջանակներում: Այս ֆոտոպատմությունում արտահայտված է հեղինակի դիրքորոշումը, որի համընկնումը ԱՄՆ պետքարտուղարության դիրքորոշման հետ պարտադիր չէ: