Նախընտրական

Գարեգին Ալեքսանյան

Երկու ամիս առաջ՝ հուլիսի 9-ին, Երևանի քաղաքապետ Տարոն Մարգարյանը, ով պաշտոնավարում էր 2011 թվականից, հրաժարականի դիմում ներկայացրեց: Երևանն ընկղմվեց ավագանու արտահերթ ընտրությունների սպասման մեջ:

Մայրաքաղաքի ղեկավար կազմը որոշվելու է սեպտեմբերի 23-ին կայանալիք ընտրություններում: Ըստ էության, Հայաստանում ապրիլ-մայիսին պայթած հեղափոխությունից հետո այս ընտրությունը նոր իշխանությունների գլխավոր փորձություններից մեկն է:

Ավագանու ընտրություններին մասնակցում են մեծ թվով քաղաքական ուժեր՝ 4 դաշինք և 8 կուսակցություն: Համեմատության համար` անցած տարվա մայիսին կայացած քաղաքագլխի ընտրությունների ժամանակ ընդամենը երեք կուսակցություն էր հայտ ներկայացրել, ընդ որում՝ այդ ընտրություններին հաղթած ուժը՝ ՀՀԿ-ն, այս տարի նույնիսկ չի էլ մասնակցում պայքարին:

Այդուհանդերձ սխալ կլինի ասել, թե մայրաքաղաքում տիրում է քաղաքական զիլ պայքարի մթնոլորտ: Ժամանակները փոխվել են, և նախընտրական պայքարը փողոցների հորիզոնական տարածությունից սահուն կերպով սողոսկել է ֆեյսբուքյան «պատերի» ուղղահայաց հորձանուտ:

Այս կոնտեքստում առավել քան հետաքրքիր է, թե մրցող ուժերն ինչպես են կազմակերպում իրենց ներքին՝ գրասենյակային աշխատանքը: Յուրաքանչյուր (ընտր)արշավ ունի տեսանելի (հանրային) և ոչ տեսանելի գործող դերակատարներ՝ մարդիկ, ովքեր աշխատում են թիկունքում՝ շտաբում: Գտնվելով «ստվերում»՝ նրանք կարևոր գործ են անում. համակարգում են մնացածի աշխատանքը, տեքստեր են խմբագրում, լուսանկարներ են մշակում, վիրտուալ տիրույթում հակաքարոզչություն և խախտումներ են բացահայտում… նրանց գործառույթները իսկապես շատ տարբեր են: Սովորաբար այս մարդկանց մասին քիչ բան է հայտնի, թեև հենց նրանց աշխատանքն է երբեմն լուրջ հակակշիռ ստեղծում:

Հենց այս մարդիկ են ֆոտոպատմության հերոսները, ովքեր ընտրարշավի մեկնարկից սկսած (սեպտեմբերի 10)` օրեկան 12-18 ժամ անցկացնում են նախընտրական շտաբներում: