Պատը կանգնած է: Ո՛չ պատի երկարությունը, ո՛չ էլ բարձրությունը կիրանցիներին հստակ լուծում չեն տվել։ Ավելին, պատը նրանց հիշեցնում է դաժան իննսունականները, ուր կար պայքար ու ցավ, բայց և «բաց» հորիզոն՝ գյուղի սահմաններն ամրացնելու համար։Այսօր գյուղի բարձունքում ծածանվում է ադրբեջանական դրոշը: Գյուղացիներն անզեն աչքով տեսնում են և լսում ադրբեջանցի սահմանապահներին: Պատ-սահմանից այս կո...

Կիրանց 

Հաղթանակ Նազարյանի կրծքանշանը. «1992-1994թթ Մարտական գործողությունների Մասնակից», 1994թ.Նազիկ Արմենակյան և Փիրուզա ԽալափյանՊատմական հե...

Մարդիկ

Նազիկ Արմենակյան և Փիրուզա ԽալափյանԵս առաջին Արցախյանին տասներկու տարեկան եմ եղել, իսկ հիմա իմ տղան է տասներկու տարեկան: Հենց էդ տարիք...

Պատը

ՊԱՏԸ Նազիկ Արմենակյան և Փիրուզա Խալափյանhttps://youtu.be/h8xqHoAbeXs

Պատուհան դեպի տուն

Լուսանկարը` Հրայր Բադալյանի
Կյանքի շերտերն Արցախում բազմազան էին՝ պատերազմ և խաղաղություն, զարգացում և անկում, ազատություն և շրջափակում, ձեռքբերում և կորուստ։ Պարադոքսալ հակասություններով լի կյանքում արցախցիները համարձակվում էին երջանիկ լինել։ Բայց երջանկությունը գնալով նեղանում էր։Սահմանափակումները քիչ առիթ էին տալիս երջանկանալու՝ լույսը տվեցին, հորդառատ անձրև է՝ Սարսանգը լցվո...

Երկու լեռների միջև

Վերջին հինգ տարվա ընթացքում Կապան այցելել էի մեկ անգամ՝ քաղաքի միջով արագ անցնելով, առանց հասցնելու նորից ճանաչել այն: Այս անգամ նույն...

Մտորումներ ապագայի մասին

Անուշ, 21Հասակակիցներիս շրջանում ապագա քայլերի ու որոշումների մեջ անվստահության և անորոշության զգացողությունը, վախերը և, դրանց զուգահե...